Net wanneer je denkt dat het bij Team Ineos ook wel eens ophoudt, blijkt er weer eentje zijn piek gevonden te hebben in de wedstrijd waarvoor hij aangeduid was.
Winnaar van vorig jaar Iván Ramiro Sosa herhaalde zijn prestatie en zet zich meteen nog duidelijker te kijk bij het onuitputtelijk lijkende Colombiaanse arsenaal aan talent.
Made By NeRo: handgemaakte handtassen
Het gaat van hot naar her in deze BinckBank Tour. Waren de renners gisteren nog in het oosten van Nederland actief, werd er op zaterdag een korte tijdrit verreden in Den Haag. Meer een showronde want veel meer spanning in het klassement bracht het niet.
Een uitgelezen kans voor Filippo Ganna om zijn tijdrijderscapaciteiten in de verf te zetten. Voldoende gerecupereerd blijkbaar van zijn val een paar dagen eerder duwde hij andere favorieten als landgenoot Edoardo Affini en Jos van Emden toch nog met ruim verschil van de hoogste trede.
In het algemene klassement weinig wijzigingen dus. Tim Wellens blijft leider. Alles valt nog te doen in de rit naar Geraardsbergen, op een mini-ronde van Vlaanderen parcours, en wellicht in slecht weer.
Gimondi wordt nog steeds als een van de allergrootsten uit de wielergeschiedenis beschouwd. Het palmares van de “Buizerd van Bergamo” zou wellicht nog veel indrukwekkender ogen als hij niet, zoals de rest van zijn generatie, op Eddy Merckx was gestoten. Beiden vochten menig gedenkwaardig duel uit, al was er sprake van wederzijds respect.
Zijn naam blijft, vooral bij de oudere wielerfans, tot de verbeelding spreken. Hij had het imago van een aimable, sportief en stijlrijk man, de Aristocraat was zijn andere bijnaam. Een hartaanval tijdens een zwempartijtje werd hem fataal.
Beknopte erelijst:
In de tweede rit in de Arctic Race of Norway waren de bloemen voor Bryan Coquard. Hij bleef in een nieuwe massasprint Mathieu van der Poel voor, die de leiderstrui behield.
De sprinttrein van Deceuninck-QuickStep was nog niet echt op de juiste rails geraakt in deze BinckBank Tour. Vandaag lukte het wel en Alvaro Hodeg bedankte daarvoor van harte.
Hodeg won, zorgde hiermee voor de eerste Colombiaanse zege ooit in deze wedstrijd en doorbrak daarbij de reeks sprintzeges van Sam Bennett, ook al kwam die ook nu weer in de buurt.
Kunnen we ons Mathieu van der Poel nog voorstellen zonder dat hij op het hoogste trapje staat na een koers? Moeilijk. In de Arctic Race of Norway was het meteen raak.
Misschien niet de meest sterk bezette wedstrijd op de kalender maar je moet het altijd nog doen. In de laatste honderden meters haalde de Nederlander vluchter Steve Cummings nog terug en won overduidelijk.
Van de korte rit in en rond Houffalize (96km) werd meer strijd verwacht dan van voorgaande etappes en die strijd kwam er ook. Reeds halfweg koers had zich op initiatief van Laurens De Plus een elitegroep gevormd. De Plus blijkbaar met aanhoudende Tourconditie.
Echter kwam het peloton terug aansluiten en was alles te herdoen. Na de voorlaatste passage in Houffalize ontbond Laurens De Plus nogmaals zijn duivels op de Côte Saint-Roch en alleen maar Tim Wellens en beloftewereldkampioen Marc Hirschi konden volgen.
De Spanjaard Garciá Cortina bewoog hemel en aarde om ook de aansluiting te bewerkstelligen, slaagde daar ook in maar moest de inspanningen later bekomen om finaal toch nog de vierde plek te pakken.
Voorin werd vlot samengewerkt, af en toe wat geplaagd en getest maar een sprint met drie was onvermijdelijk. Daarin leek de intrinsiek snelste man Hirschi het te halen maar Wellens kon net voor de eindmeet remonteren. Ritzege en leiderstrui voor het geplaagde Lotto-Soudal dus.
Ondertussen mogen we ook vaststellen dat Hirschi na zijn derde plaats in Clásica San Sebastian ook steeds steviger aan de poort komt kloppen in navolging van pakweg Bernal, Sivakov en Evenepoel. Een lichtpunt in ieder geval voor het eveneens fel geplaagde Team Sunweb.
Een beetje buiten het mainstream wielernieuws maar het vermelden meer dan waard. Fiona Kolbinger won de Transcontinental Race doorheen het Europese continent en deed daar welgeteld 10 dagen, 2 uur en 48 minuten over. Daarbij gaf ze ook de mannelijke concurrentie het nakijken.
De race vertrok dit jaar vanuit het Bulgaarse Burgas richting Brest, Frankrijk. Controleplaatsen als Passo Gardena, Arlberg Pass en Alpe D’Huez spreken hierbij tot de verbeelding.
De Transcontinental Race is zoals we leren op hun website “The definitive self-supported bicycle race across Europe.” De race werd in het leven geroepen door de in 2017, tijdens de Indian Pacific, om het leven gekomen ultrafietser Mike Hall. De race werd eerder drie keer gewonnen door de Belg Kristof Allegaert. Meer op de website: www.transcontinental.cc. Check zeker ook hun YouTube kanaal (zie onderaan).
Voorlopig blijft het wachten op enige afwisseling in de BinckBank Tour. In start- en aankomstplaats Aalter werd bij het vertrek nog een minuut stilte gehouden voor inwoner Bjorg Lambrecht. Vluchters Stijn Steels, Guillaume Van Keirsbulck en Harry Tanfield zongen het uit tot op drie kilometer van de aankomst, maar hen was geen succes gegund.
Zodoende werd ook de derde rit een hapklare brok voor Sam Bennett, al had die aan Dylan Groenewegen deze keer wel een te duchten tegenstander. Het was even wachten op de fotofinish, die de Ier als winnaar aanduidde. De sprint werd in de laatste kilometer nog ontsiert door een valpartij, waardoor enkel de best geplaatsten aan de kop van het peloton volop voor de zege konden gaan. Aan de winst van Bennet viel echter, net als voorgaande dagen, niets af te dingen.
Het is zeer druk op de wielerkalender. Lijkt het alsof de Ronde van Frankrijk in juli alles in de schaduw zet, is augustus een overvolle wielermaand. De dag na het EK in Alkmaar vertrok het peleton alweer voor de BinckBank Tour. Ondertussen was er ook nog de Ronde van Portugal, is de Ronde van Burgos aan de gang en staat ook de Arctic Race of Norway later in de week op de kalender. Volgt u nog?
Zowel in de eerste als tweede etappe van die BinckBank Tour werd er door de sprintersploegen aangestuurd op een massasprint. Telkens was de in Wervik geboren Ier Sam Bennett oppermachtig.
