In de proloog van de Boels Ladies Tour was Annemiek van Vleuten de beste voor Lisa Klein en Lucinda Brand, de GP Jef Scherens betekende voor Niccolò Bonifazio de tweede winst deze week na de Omloop Mandel-Leie-Schelde. Andere podiumplekken waren voor Hugo Hofstetter (2de) en Timothy Dupont (3de).
Made By NeRo: handgemaakte handtassen
Net als in de Tour kregen we een tijdrit in de buurt van Pau en daar werden de kaarten opnieuw op tafel gelegd. Primož Roglič gunde de tegenstand echter weinig kans en maakte met glans zijn favorietenrol waar. Zijn groene trui verruilt hij voor de rode.
Patrick Bevin mocht na een ijzersterke tijdrit heel lang in de hotseat zitten maar moest na binnenkomst van de als voorlaatste vertrokken Roglič plaats ruimen.
Tadej Pogačar, winnaar in Andorra, opende fors maar kon de lijn niet doortrekken. Hij nestelt zich wel beter tussen de toppers. Alejandro Valverde beperkte de schade, nou ja, tot anderhalve minuut. López en Quintana liepen grotere averij op. López werd net voor de finish ingehaald door de winnaar, Quintana verloor meer dan drie minuten.
In de schaduw waren er verdienstelijke top 10 plaatsen voor Thomas De Gendt (7de) en Dylan Teuns (9de).
Er waren al een paar ereplaatsen in Duitsland voor Sonny Colbrelli deze week maar hij kon toch afronden met ritwinst. Daardoor kwam hij nog dicht bij Jasper Stuyven en ook Yves Lampaert kwam door boni’s de top drie van het eindklassement binnen. Stuyven bleef echter overeind en dat zal wellicht een opsteker zijn voor de verzamelaar van mooie ereplaatsen.
Hij wint niet vaak en is soms wat ongelukkig in de afwerking. Maar de GP Plouay is voor Sep Vanmarcke. De aanhouder wint soms wel. In de slotfase op pad met Tiesj Benoot en Jack Haig kon hij kort voor de finish zijn medevluchters afschudden.
De etappe naar Cortals d’Encamp werd er een met heroïsche dimensies. Nairo Quintana was alweer sterk op dreef maar moest in Tadej Pogačar toch zijn meerdere erkennen.
López was reeds vroeg op de slotklim in de aanval getrokken. Een eerste poging werd gecounterd op de Cornella maar de Colombiaan probeerde het opnieuw en kreeg een 40 seconden bij elkaar op de Engolasters.
Op een onverharde strook en in de gietende regen konden Valverde en Quintana Roglic, door een motor gehinderd en gevallen, achterlaten en op zoek gaan naar López die eveneens kennis gemaakt had met het grind.
Na de aansluiting sprong opnieuw Quintana weg. Allern Pogacar kon reageren. Die twee pikten bij aanvang van de laatste klim naar Cortals d’Encamp aan bij de ontsnapte doch wachtende Soler, die daar duidelijk misbaar om maakte. Movistar: het blijft rammelen en rommelen.
Tadej Pogačar kon op drie kilometer van het einde het Movistar duo lossen en ging op weg naar winst. Quintana werd tweede en is de nieuwe leider. Roglic kwam nog over Valverde en López naar de derde plaats. Top vier na deze rit gewoon binnen twintig seconden.
Julian Alaphillipe, Mads Pedersen en Mika Heming gingen vroeg in de aanval, sprokkelden vele minuten bij elkaar maar hun inspanningen bleken tevergeefs.
Op een uitval van Stuyven in de finale kon enkel Asgreen reageren. De twee maakten het onder elkaar uit in de sprint. Asgreen trok aan het langste eind, Stuyven mocht de leiderstrui omgorden als troost.
Anna van der Breggen won met kleine voorsprong de GP de Plouay, Niccolò Bonifazio deed het in Meulebeke in de massasprint.
Een typische overgangsetappe waarin een sterke groep met oa Stybar, Luis Leon Sanchez, de la Cruz, Barcelo, Guerreiro en Teuns op pad mochten en vrijgeleide kregen van het peloton.
Onderweg waren er van alle kanten pogingen maar uiteindelijk ging bijna de complete groep een regenachtige finale in. Martijn Tusveld, ploegmaat van Arndt, probeerde maar was onfortuinlijk en viel op een rotonde, ook Stybar vertrok krachtig maar haalde nooit meer dan 100m. Nikias Arndt won de sprint van de leeg gestreden groep. Toch weer een opsteker voor Team Sunweb na de opgave van Roche. Nicolas Odet pakt de rode trui.
Uit de vluchtersgroep van de dag bleven op 10 km van het einde enkel nog Phillipe Gilbert en Sergio Henao over. Ondertussen trok Astana flink door in het peloton, leider Teuns was toen al lang gelost.
Aan de voet van de Alto Mas de la Costa kwam het peloton al bijna bij de vluchters. De groten zouden vandaag wel voor de ritzege gaan. Team Jumbo-Visma nam gelijk voluit het initiatief in dienst van Roglic maar Quintana trok op zijn beurt door. Dat bracht Valverde even in verlegenheid waarop de Columbiaan maar in het wiel kroop van Roglic. López en Valverde volgden. Valverde en Quintana: het blijft een vreemd verhaal.
Met die vier ging het gezamenlijk de laatste kilometer in en daar toonde Alejandro Valverde nog eens zijn meesterschap op dit soort aankomsten. Aan de kop, alles achter zich monsterend en dan toeslaan. López terug in de rode trui. Een dag niet, een dag wel, zo kan je ook een ronde winnen. Ondertussen tekent ditzelfde viertal zich af als grootste kandidaten op eindwinst.
Kristoff haalde het in de sprint met een klein peloton voor Sonny Colbrelli en Yves Lampaert. Remco Evenepoel ontsnapte op 100 km van de meet en reed moederziel alleen enkele minuten voorsprong bij elkaar zonder verder resultaat.
