Zes moedigen vertrokken vroeg in de rit op zoek naar glorie: Silvan Dillier, Luka Pibernik, Harm Vanhoucke, Salvatore Puccio, Diego Rubio en Stéphane Rossetto.

Stéphane Rossetto haakte af op het moment dat het peloton binnen de minuut kwam maar dat bleek toch voorbarig, de voorsprong groeide daarna weer.

Het peloton rekende de vluchters, waar ook Rubio ondertussen gelost was, in op 4km van de finish. Het was nu uitkijken naar een late uitval of naar een sprinter die de aankomst bergop kon overleven.

Die sprinter bleek Sam Bennet. Een grote valpartij in de laatste kilometer zorgde voor grote verwarring, ook de favorieten op eindwinst onsnapten niet. Tosh Van der Sande probeerde van ver maar aan Bennett was niets te doen, hij won afgetekend voor Maximiliano Richeze en Van der Sande.

In de finale voerde Deceuninck-Quickstep de forsing voor hun sprinter Alvaro Hodeg. Die kreeg echter pech en moest noodgedwongen afhaken. Een groep van een 25 renners bleef ondertussen nog over en maakte zich op voor de sprint.

Pascal Ackermann leek lang te gaan winnen, met Jasper Stuyven in het wiel maar Caleb Ewan was de beste jumper van een zestal die bijna op één rij over de lijn kwamen. Ackermann uiteindelijk toch nog tweede voor Philipsen.

Koch was op 45 km van het einde weggereden met Christine Majerus, Riejanne Markus en Sara Penton.

Slecht nieuws ondertussen voor Ellen van Dijk die bij een val heup en bovenarm brak. Het seizoen zit er meteen op voor haar.

Vandaag was het op naar Los Machucos, een klim bestempeld als monsterachtig. Fabio Aru vertrok niet meer mee en de twijfels rondom de Sardijn zullen weer de kop opsteken.

Een grote groep van 29 renners mocht het proberen. Onder meer van de partij waren: Phillipe Gilbert, Thomas De Gendt, Steff Cras en Wout Poels. Verder ook Sergio Higuita die in het klassement een zaak kon doen en virtueel dicht bij het podium kwam.

De Spanjaard Hector Saez maakte dan weer solo indruk en reed een paar minuten voorsprong bij elkaar. Astana nam in het peloton het meeste initiatief en begon gestaag aan de voorsprong te knabbelen. Saez werd in de eerste meters van de slotklim ingehaald door Bruno Armirail die in zijn eentje in de achtervolging was gegaan. Op 5 kilometer van het einde werd hij bijgehaald door zijn landgenoot Pierre Latour die in de achtergrond beter gedoseerd had.

Bij de favorieten was Nairo Quintana ondertussen aan een inhaalrace begonnen, zonder resultaat. Een inspanning die hem even later slecht bekwam. Valverde en López losten even verderop onder de mokerslagen van de ontstane Sloveense alliantie Pogacar-Roglic. Die twee vatten daarna ook leider Latour bij de lurven.

Pogacar mocht winnen, Roglic staat steviger in het rood. Valverde en Quintana vonden elkaar nog terug en kwamen even later over de streep, net achter de verdienstelijke Latour. López verliest een minuut waar hij verondersteld werd tijd terug te pakken.

Meer weten over Los Machucos? Ik vond wat meer info op deze site: www.dangerousroads.org

Lisa Klein kon de winst binnenhalen in rit drie door op een heuvelachtig parcours mee te sluipen in een finale aanval van vijf met verder Deignan, Pieters, Lorena Wiebes en Amanda Spratt. In de sprint maakte ze de klus af en nam de leiding in het algemeen klassement over van Wiebes.

In Bilbao hebben ze een nieuw voetbalstadion en dat zullen we geweten hebben. De renners gingen op weg naar de start even een kijkje nemen. Geen ideaal wegdek maar toch heel wat beter dan wat hen vandaag te wachten staat op de Alto de Los Machucos.

Lorena Wiebes blijft goed op dreef in deze Boels Ladies Tour. Ze won alweer de sprint en pakt de leiderstrui als bonus.

Het duurde heel lang vooraleer een groep vluchters mocht wegrijden van het peloton, het ging immers in gestrekte draf naar Bilbao.

Op 60 kilometer van de streep kon dan toch een omvangrijke groep wegrijden met oa Tim Declerq, Tosh Van der Sande en Phillipe Gilbert. Verder ook Conti, Rojas, Grmay, Grossschartner, Aranburu, Smit, Arndt, Mosca, Barthe, Barcelo, Lastra, Ventoso, Marcato, Degenkolb, Haussler en Boaro.

Grossschartner en Grmay probeerden het met zijn beiden maar werden ingerekend aan de voet van de steile slotklim over de Alto de Arraiz, waarvan de top op 7 km van de streep lag. Phillipe Gilbert ging fors aan halfweg de helling en kwam als eerste door met een 20 seconden voorsprong.

In de afdeling kwamen de goed samenwerkende Alex Aranburu en Fernando Barceló nog terug tot op enkele seconden maar Gilbert kon standhouden. De zesde Vuelta ritwinst uit zijn carrière was een feit.

In het peloton probeerde López even op de klim maar geraakte niet weg van een aandachtige Roglič. Het klassement blijft dan ook ongewijzigd.

Lorena Wiebes was de beste van het peloton in een massasprint. Annemiek van Vleuten behield de leiding ondanks een val.

Een groep met als grootste namen Rémi Cavagna en Gorka Izagirre mocht een grote voorsprong nemen daags na de tijdrit.

Met 25 km te gaan viel thuisrijder Mikel Iturria aan. Zijn voorsprong bedroeg maximum 45 seconden, terwijl achter hem niemand bekwaam leek of zin had om het gat te dichten.

Onder de rode driehoek leek de aansluiting nog mogelijk maar Iturria hield stand in de aankomst bergaf. Publicitair kon het niet beter uitpakken voor Euskadi-Murias. Winst in eigen Baskenland voor de kleine ploeg met Baskische sponsor dat vecht voor zijn voortbestaan.

Het peloton nam een relatieve snipperdag en kwam meer dan 18 minuten later met Team Jumbo-Visma op kop over de eindmeet.