Heel wat inkt is er reeds gevloeid en het laatste woord is er zeker nog niet over gezegd maar Flanders Classic lijkt de wereldbeker veldrijden stevig in de greep te hebben. Onderstaand de veertien wereldbeker crossen voor het seizoen 2020-21.

Nog voor de bel van de laatste ronde werd het eindklassement vastgelegd en was Evenepoel zeker van de eindzege. Hij nam dan maar plaats in de sprinttrein voor Álvaro Hodeg. Die moest echter in Fernando Gaviria zijn meerdere erkennen. Gaviria totaliseert hiermee drie ritzeges in deze Vuelta a San Juan. Peter Sagan pakte nog plaats twee voor Hodeg.

De uittredende wereldkampioen liet er weinig gras over groeien in zijn race naar een nieuwe regenboogtrui. De turbo ging er meteen op. Na een halve ronde was de wedstrijd beslist en ook daarna deed hij het niet bepaald rustig aan. Halfweg bedroeg de voorsprong 1 minuut.

Tom Pidcock probeerde zich op dat moment van de Belgen te ontdoen met een snedige demarrage. Eli Iserbyt pareerde maar bekocht zijn inspanning. Wout van Aert probeerde maar moest terug. Toon Aerts, bekomen van zijn poging om van der Poel te volgen, beet eveneens meerdere ronden de tanden stuk. Tevergeefs.

Van der Poel was alweer buitenaards, Tom Pidcock net op tijd in topvorm, Toon Aerts kon enkel nog brons claimen.

Marion Norbert Riberolle legde in Nommay nog Worst en Alvarado het vuur aan de schenen alvorens ze met pech af te rekenen kreeg. Ze liet in Dübendorf vlug verstaan dat ze de beste was en dat ze daarbij geen tegenstand zou dulden.

Reeds in de eerste ronde kon ze een beslissende voorsprong bij elkaar fietsen en lopen. Meer verhaal viel niet te rapen in deze wedstrijd. Uittredend wereldkampioene van der Heijden kwam in het stuk niet voor. Kata Blanka Vas en Anna Kay gingen in die volgorde mee het podium op.

Overvloedige regen had het parcours herschapen in een moddercross. Het aangekondigde snelle traject dat reeds op zaterdag toch lastiger bleek dan voorspeld was nu volledig verleden tijd.

De favorieten lieten zich niet verrassen door de traditionele snelle starters in deze categorie. Thibau Nys, Dario Lillo, Lennert Belmans en de Nederlander Del Grosso bepaalden de eerste ronde. Aan het einde van ronde twee leek de tijd voor een ogenschijnlijk rustige en ontspannen Nys gekomen.

Hij nam vlug enkele seconden en bouwde gestaag uit. Uit de achtergrond kon met een ronde voor de boeg een sterke Emiel Verstrynge aansluiten bij Lillo en Belmans. Nys was onstuitbaar onderweg naar de wereldtitel, Belmans rukte zich los van Lillo voor zilver. De sterke Zwitser viel, moegestreden, in een afdaling en Verstrynge kon naar brons. De Belgische wielerfans kunnen dan toch hoop koesteren voor de toekomst.

Het wielrennen down under gaat gewoon verder. Liane Lippert bij de vrouwen en Dries Devenyns waren de laureaten van de Cadel Evans Great Ocean Road Race.

Dichter bij huis won Emanuel Buchmann op donderdag de Trofeo Serra de Tramuntana. Een dag eerder had Matteo Moschetti de Trofeo Ses Salines-Felanitx voor zich beslecht. Marc Soler won op zaterdag Trofeo Pollenca-Port d’Andratx. De eerste seizoenszege voor Movistar. Matteo Moschetti was opnieuw aan het feest in de afsluitende Trofeo Palma.

Alsof hij nog even de aandacht wou trekken in het weekend van het WK veldrijden. Zdenek Stybar deed het nog eens op zijn veel beproefde manier in de Vuelta a San Juan: demarreren in de laatste kilometer en vasthouden. Molano en Barbier kwamen te laat. Het algemeen klassement bleef aan de top zo goed als ongewijzigd.

Het veldrijden bij de elite dames leverde de meest gesmaakte wedstrijden van afgelopen seizoen op. Er werd dan ook uitgekeken naar dit wereldkampioenschap en we werden ook dit keer niet ontgoocheld.

De topfavorieten schoten weg uit de startblokken en keken niet om. Yara Kastelijn had het bij de vier vooraan het moeilijkst en liet op de weinige technische passages los. Ze moest snel Katie Compton bij zich dulden op plaats vier.

Vooraan ontspon zich de te voorspellen titanenstrijd. Door zadelbreuk werd Lucinda Brand teruggeworpen, net voor het ingaan van de voorlaatste ronde. Worst en Alvarado leken echter geen van beiden geïnteresseerd om het gat uit te diepen en Brand was snel terug. Het werd een zeer spannende laatste wedstrijdfase waarbij Brand regelmatig moest lossen maar nooit definitief. Worst hield zo lang mogelijk de leiding, voorbij de laatste bocht maar werd in de sprint voorbijgesneld door Alvarado. Lucinda Brand moest vrede nemen met brons.

Ellen van Loy was de beste Belgische, net voor Verdonschot. Sanne Cant was heel ver weg op plaats twaalf.

Meer spankracht bij de mannen beloften op zaterdagmiddag. Favoriet Ryan Kamp, Antoine Benoist, Pim Ronhaar en thuisrijder Kevin Kuhn waren aanvankelijk aan elkaar gewaagd en losten elkaar van geen vin. Kamp nam echter toch een kleine voorsprong in de vierde ronde. Niels Vandeputte, lang in het spoor van de besten, moest daar definitief laten gaan.

Kevin Kuhn volgde met twee ronden te gaan op zes seconden van Kamp en leek nog de enige concurrent voor de Nederlander. Dichter kwam de Zwitser niet meer terug, hij verloor langzamerhand seconde per seconde en de weg naar de wereldtitel lag open voor Ryan Kamp. Een sterk teruggekomen Mees Hendrikx kon nog naar plaats drie.

Ver achter hem de Belgen die de dalende tendens in het Belgische veldrijden verder lijken te zetten. Vandeputte op zeven, Camps op negen, Bekaert op tien. Verdienstelijk maar ver achter de grote jongens. Werk aan de winkel in het jeugwerk maar dat wisten wel wel.

Van Anrooij of Pieterse, meer favorieten waren er niet echt voor het eerste WK junioren dames. Reeds in de eerste ronde lagen de eerste twee plekken vast na een kopstart van van Anrooij. Drie ronden waren voldoende geweest maar door het hoge tempo van de koploper kwam men bij vier ronden terecht. De Amerikaanse Madigan Munro mocht mee op het podium.

De Belgische meisjes kwamen er niet aan te pas. Julie De Wilde (10de) toont veel potentieel maar mist momenteel ervaring en competitie om zich met de top in haar categorie te meten.